Dlaczego wszystko wydaje nam się oczywiste?

Nie wiem, czy pytanie jest trafnie zadane, ale kiedy zatrzymuję się w przeszłości i przeżywam teraźniejszość, myślę, że przyszłość też powinna być oczywista.
Oczywista, czyli jaka..?

Oczywistym jest, że po wtorku następuje środa, jak po nocy dzień. Oczywistym jest, że w drodze życia realizujemy nasze cele – kształcimy się, zakładamy rodzinę, wychowujemy dzieci, po drodze robimy karierę, jedziemy raz w roku na urlop, w lepszym wypadku- dwa. Przytulny dom, dobry samochód i zdrowie, grono zaufanych przyjaciół to szczęście, które nas wypełnia. Model życia człowieka średniej klasy społecznej. Ten znam. Tego z "wyższej" i „ niższej" półki nie doświadczyłam. I nie oceniam tu żadnego, który jest lepszy, który gorszy. Nie to jest celem mojego przemyślenia. Zadając sobie prosto sformułowane pytanie skupiam się na jednym- dla mnie, być może dla innych, to co mam, to co osiągnęłam jest normą i powinno na tym poziomie zostać, nie wykluczając tendencji „ na więcej". Od tygodnia mam ból lędźwiowy, który skutecznie utrudnia mi życie. I to nie było oczywiste. Nie przewidziałam w planie dnia i tygodnia bólu, który gasi moje dobre samopoczucie. I dlatego właśnie pomyślałam, że to co wcześniej było oczywiste, jest iluzją. Tuż przed snem nie zastanawiamy się, czy kolejnego ranka będziemy mogli bez niczyjej pomocy wstać. Wyrzucając przeterminowane produkty spożywcze nie zastanawiamy się, jakim one są darem w czasie klęski ekologicznej lub głodowej. Kiedy się sprawnie poruszamy, nie mamy empatii dla cierpiących. W tym całym trybie dnia brakuje mi refleksji, czy wszystko co posiadamy, jest normą do której przywykliśmy, czymś, co sobie wypracowaliśmy, czy darem, który z przyczyn niezależnych od nas może któregoś dnia jak bańka mydlana stać się przeszłością.

Spytam dziś Ciebie, czy postrzegasz Siebie i swoje życie jako wyjątkowy dar?

Zdjęcie tła stworzone przez freepika - de.freepik.com

Każdego ranka dziękuję z wdzięcznością za nadchodzący dzień. Anna

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Czy żyjesz z pasją?

Obraz
Kilka dni temu byłam z moją przyjaciółką na festiwalu muzyki latynoskiej. Z około 80 gości, których średnia wieku zamykała się w przedziale 50 – 80 lat, blisko 60 osób tańczyło salsę. Dowiedziałam się, że wszyscy są uczestnikami zajęć tanecznych w trzech okolicznych miastach i specjalnie przyjechali na ten koncert, aby skorzystać z okazji potańcówki. Ponieważ kobiety stanowiły liczebną przewagę, w którymś momencie utworzyła się grupa, w której wszyscy tańczyli razem. Przez kolejne 3 godziny z zauroczeniem przyglądałam się pasji tych ludzi. Czy chciałabyś wiedzieć, co było dla mnie w tym wyjątkowe? Otóż ci ludzie nie siedzą jak wielu emerytów w sobotę przed telewizorem i nie narzekają na swoje życie, tylko dwa razy w tygodniu pełni energii żyją rytmem swojej pasji. Eleganckie kobiety, uprzejmi mężczyźni, skromnie spożyty alkohol i atmosfera tanecznej namiętności sprawiły, że zapomniałam o codzienności i zanurzyłam się w tej magicznej scenerii na świeżym powietrzu. Pamięt
Czytaj więcej

Jak ćwiczysz swoją uważność?

Obraz
Wczoraj w trakcie krótkiej rozmowy ze sprzedawcą na mojej ulicy usłyszałam z zewnątrz hałas czegoś upadającego. Obejrzałam się energicznie i zobaczyłam przewrócony rower i mężczyznę, który o niego się potknął. Szybko zapłaciłam za swój zakup i wybiegłam ze sklepu. W pierwszej kolejności skoncentrowałam się na rowerze, który jeden z przechodniów pomógł mi podnieść.  Potem pobiegłam za młodym mężczyzną, który był ofiarą tego zdarzenia. Ponieważ był niewidomy, opowiedziałam jemu o kolejnych przeszkodach znajdujących się w polu „niewidzenia“, czyli stojakach reklamowych przed sklepami. Mężczyzna podziękował i ruszył dość ostrożnie do przodu. Nie wiem dlaczego trajektoria jego ruchu miała lekki lewoskręt, pewne jednak było, że za moment wpadnie na kolejną reklamę. Zaproponowałam zatem przejście dalszego odcinka drogi razem,  na co ochoczo przystał i z wielkim zaufaniem wziął mnie pod rękę. Tak minęliśmy dwie przecznice rozmawiając o jego egzaminach kończących naukę uniwersytecką. I choć nie
Czytaj więcej

Jaka jest Twoja miłość?

Obraz
Witaj, przerzuciłam zeszyt z moimi zapiskami i znalazłam pod datą 7.1.2018 ten oto wiersz: ("Quiéreme entera", przetłumaczone z języka hiszpańskiego) Kochaj mnie całą Jeśli mnie kochasz, kochaj mnie całą A nie tylko obszary światła lub cienia. Jeśli mnie kochasz, kochaj mnie czarną i białą a także szarą i zieloną, blondynkę i brunetkę Kochaj mnie w dzień i kochaj mnie w nocy I we wczesnych godzinach porannych przy otwartym oknie. Jeśli mnie kochasz, nie zatrzymuj mnie. Kochaj mnie całą lub nie kochaj mnie wcale. (Dulce Maria Loynaz)  Pomyśl dziś proszę o Twojej miłości. Zdjęcie tła utworzone przez jcomp - de.freepik.com Jestem ogrodniczką mojego życia i miłości. Każdego dnia zaczynam od początku. Anna
Czytaj więcej